وکیل خانواده

وکیل خانواده

با تصویب قانون حمایت خانواده در سال 1392 صلاحیت رسیدگی به دعاوی خانواده از صلاحیت دادگاه های عمومی حقوقی خارج گردید و دادگاه های مختص رسیدگی به امور خانوادگی تخصیص یافت. تا قبل از تصویب این قانون، دادگاه های عمومی حقوقی به این امور رسیدگی می کردند که در ادامه به موضوعات تصریح شده در قانون حمایت خانواده می پردازیم.

یکی از فوایدی که تصویب این قانون و مخصوصا تخصیص یافتن دادگاه هایی اختصاصی با صلاحیت ذاتی مشخص به خود داشته است: امور تخصصی در شعبات و دادگاه های تخصصی رسیدگی می شوند و مسلما قضاتی متخصص و آشنا به امور خانواده در جایگاه قضاوت در این محاکم قرار گرفته اند. همانطور که دادگاه ها تخصصی می شوند به تبع آن وکلا هم تخصصی باید شوند. مسلما وکیلی که متخصص در امور خانواده باشد و مشخصا در این زمینه فعالیت کند،از وکیلی که در زمینه های دیگر هم فعالیت می کند،موفق تر است.

حال به نام بردن موارد مصرح در قانون حمایت خانواده که در صلاحیت دادگاه خانواده است،می پردازیم:

1-نامزدی و خسارات ناشی از برهم زدن آن

2-نکاح دائم و موقت و اذن در نکاح

3-شروط ضمن عقد نکاح

4-ازدواج مجدد

5-جهیزیه

6-مهریه

7-نفقه زوجه و اجرت المثل ایام زوجیت

8-تمکین و نشوز

9-طلاق،رجوع،فسخ و انفساخ نکاح،بذل مدت و انقضای آن

10-حضانت و ملاقات طفل

11-نسب

12-رشد،حجر و رفع آن

13-ولایت قهری،قیمومت،امور مربوط به ناظر و امین اموال

14-نفقه اقارب

15-امور راجع به غایب مفقود الاثر

16-سرپرستی کودکان بی سر پرست

17-اهدای جنین

18-تغییر جنسیت

این 18 مورد از موضوعات در صلاحیت دادگاه خانواده است که هیچ دادگاهی نسبت به آنها حق ورود یا رسیدگی ندارد.این از خصیصه صلاحیت ذاتی و محاکم اختصاصی است.

وکیل خانواده کسی است که به صورت تخصصی در تمام این 18 مورد ذکر شده می پردازد و به این دلیل هم هست که نام او را وکیل خانواده می گذارند. با توجه به اینکه وکیل خانواده و وکیل حقوقی تا حدودی شبیه به هم هستند،ممکن است علاوه بر اینکه وکیل در زمینه حقوقی کار می کند در زمینه خانواده هم فعالیت داشته باشد. از جمله خدماتی که وکیل خانواده می تواند ارائه دهد،مشاوره حقوقی خانواده است و علاوه بر آن تنظیم لوایح و تنظیم دادخواست برای عموم می باشد یا به عبارت بهتر برای موکلین خود می باشد.