حقوق اجتماعی، حقوقی است که قانونگذار برای اتباع جمهوری اسلامی ایران و سایر افراد مقیم در قلمرو آن منظور نموده‌است. به عبارت دیگر منظور از حقوق اجتماعی تمامی امکانات و اختیاراتی است که فرد به عنوان عضوی از جامعه از آن برخوردار است. این حقوق شامل حق رفاه اجتماعی، دسترسی به منابع و خدمات عمومی و استفاده از امکانات اجتماعی تعیین حداقل دستمزد، مزایای بهداشتی و درمانی و مواردی از این قبیل است. به عبارت دیگر حقوق اجتماعی به خدمات رفاهی مربوط می شود.
در مواد ۲۳ و ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که در ارتباط با حقوق اجتماعی می باشد آمده است:
ماده ۲۳
هرکس حق دارد، کار خود را آزادانه انتخاب نماید. شرایط منصفانه و رضایت بخش برای کار خواستار شود و در برابر بیکاری مورد حمایت قرار گیرد.
همه حق دارند که بدون تبعیض در برابر کار مساوی ، اجرت مساوی دریافت دارند.
هرکس که کار کند، به مزد منصفانه و رضایت بخش ذیحق می شود که زندگی او و خانواده اش راموافق شؤون انسانی تأمین نماید و آن رادرصورت لزوم باهر نوع وسایل دیگر حمایت اجتماعی تکمیل کند.
هرکس حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد و دراتحادیه ها شرکت کند.
ماده ۲۵
هرکس حق دارد که سطح زندگی او، سلامتی و رفاه خود و خانواده اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبت های پزشکی و خدمات لازم اجتماعی تأمین کند، و همچنین حق دارد که درمواقع بیکاری، نقص عضو، بیوگی، پیری یا درتمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان، وسایل امرارمعاش از دست رفته باشد، از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار باشد.
